#ﺁﻣﻨﻪ_ﻭﻫﺎﺏ_ﺯﺍﺩﻩ ﺷﯿﺮﺯﻥ ﺟﺒﻬﻪ ﻫﺎﯼ ﺟﻨﮓ ﮐﻪ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭﯼ ﺍﻣﺪﺍﺩﮔﺮ، ﺗﮏ ﺗﯿﺮﺍﻧﺪﺍﺯ، ﺁﺭﭘﯽ جی ﺯﻥ ﻭ ﻫﻤﺮﺯﻡ #ﺷﻬﯿﺪ #ﻫﻤﺖ، #ﭼﻤﺮﺍﻥ ﻭ #ﺻﯿﺎﺩ_ﺷﯿﺮﺍﺯﯼ ﺑﻮﺩ، ﻭﭼﻮﻥ ﺑﻪ ﺯﺑﺎﻧﻬﺎﯼ ﻋﺮﺑﯽ ﻭ ﺍﻧﮕﻠﯿﺴﯽ ﻣﺴﻠﻂ ﻭ ﺩﻭﺭه هاﯼ ﮐﺎﻣﻞ ﻧﻈﺎﻣﯽ ﻭ ﺍﻃﻼﻋﺎﺗﯽ ﺭﺍ ﮔﺬﺭﺍﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩﺑﻪ ﻣﺎﻣﻮﺭﯾﺘﻬﺎﯼ ﺑﺮﻭﻥ ﻣﺮﺯﯼ ﺍﻋﺰﺍﻡ ﻣﯽ ﺷﺪ؛ ﺑﻪ ﺧﺼﻮﺹ ﻣﺎﻣﻮﺭﯾﺖ ﺑﻪ ﺑﻐﺪﺍﺩ ﻭ ﺷﻬﺮﻫﺎﯼ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻋﺮﺍﻕ. ﺧﻮﺩﺵ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﯾﮏ ﻋﻤﺮ ﺍﺯ ﻋﻤﻠﯿﺎﺗﻬﺎﯼ ﺁﺯﺍﺩﺳﺎﺯﯼ ﺧﺮﻣﺸﻬﺮ، ﺩﻫﻼﻭﯾﻪ، ﺣﺼﺮ ﺁﺑﺎﺩﺍﻥ، ﺣﻤﯿﺪﯾﻪ، ﻫﻮﯾﺰﻩ، ﺭﻣﻀﺎﻥ، ﻃﺮﯾﻖ ﺍﻟﻘﺪﺱ، ﺛﺎﻣﻦ ﺍﻻﺋﻤﻪ ﻭ ﻣﺤﺮﻡ ﺧﺎﻃﺮﻩ ﺩﺍﺭﺩ.
ﺩﺭ ﺍﺭﺩﺑﯿﻞ ﻣﺘﻮﻟﺪ ﺷﺪ؛ ﺩﺭ ﮐﻮﺩﮐﯽ ﺑﻪ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﺑﻪ ﻋﺮﺍﻕ ﻣﻬﺎﺟﺮﺕ ﮐﺮﺩ؛ ﺩﺭ ﺳﺎﻣﺮﺍ ﺭﺷﺪ ﮐﺮﺩ؛ ﻭ ﺩﺭ ۱۵ ﺳﺎﻟﮕﯽ ﺑﻪ ﻣﯿﻬﻦ ﺑﺎﺯﮔﺸﺖ.
ﺍﻭﻟﯿﻦ ﺑﺎﺭ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﺩﺭ ﺳﺎل ۱۳۵۹ ﺩﺭ ﻧﻤﺎﺯ ﺟﻤﻌﻪ ﺗﻬﺮﺍﻥ ﺑﺪﺳﺖ ﻣﻨﺎﻓﻘﯿﻦ ﮐﻮﺭﺩﻝ ﻣﺠﺮﻭﺡ ﺷﺪ؛ ﺑﺎﺭ ﺩﻭﻡ ﺩﺭ ﺍﯾﺴﺘﮕﺎﻩ ﺁﺑﺎﺩﺍﻥ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯿﮑﻪ به عنوﺍﻥ ﻧﯿﺮﻭﯼ ﺍﻣﺪﺍﺩﯼ ﻭ ﺑﺠﺎﯼ ﺭﺍﻧﻨﺪﻩ ﺁﻣﺒﻮﻻﻧﺲ ﺑﻪ ﺧﻂ ﻣﻘﺪﻡ ﺍﻋﺰﺍﻡ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ، ﻣﻮﺭﺩ ﺍﺻﺎﺑﺖ گلوﻟﻪ ﺍﺯ ﻧﺎﺣﯿﻪ ﺷﮑﻢ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﻔﺖ؛ ﺑﻪ ﻃﻮﺭﯼ ﮐﻪ ﺗﺎ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﻫﻢ ﭘﯿﺶ ﺭﻓﺖ.
ﺍﻣﺎ ﺧﺪﺍ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺗﺎ ﺍﻭ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺑﺎﺯ ﮔﺮﺩﺩ ﻭﻧﺸﺎﻧﯽ ﺍﺯ ﺭﻭﺯﻫﺎﯼ ﺁﺗﺶ ﻭ ﺧﻮﻥ ﺑﺎﻗﯽ ﺑﻤﺎﻧﺪ.
ﺩﺭ ﻋﻤﻠﯿﺎﺕ ﻭﺍﻟﻔﺠﺮ۱ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯿﮑﻪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺍﻣﺪﺍﺩﮔﺮ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺭﺳﯿﺪﮔﯽ ﺑﻪ ﻣﺠﺮﻭﺣﯿﻦ ﺟﻨﮓ ﺑﻮﺩ، ﺩﺭ ﻣﻌﺮﺽ ﺣﻤﻠﻪ ﺷﯿﻤﯿﺎﯾﯽ ﺩﺷﻤﻦ ﺑﻌﺜﯽ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﻭﻗﺘﯽ ﺩﯾﺪ ﺟﺎﻧﺒﺎﺯﯼ ﮐﻪ ﺍﻭ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﻣﺪﺍﻭﺍﯾﺶ ﺑﻮﺩ، ﻣﺎﺳﮏ ﻧﺪﺍﺭﺩ، ﻣﺎﺳﮏ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ ﺩﺭﺁﻭﺭﺩ ﻭﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺑﺴﯿﺠﯽ ﻣﺠﺮﻭﺡ ﺯﺩ ﻭﺧﻮﺩ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺟﺎﻧﺒﺎﺯ ﺷﺪ.
....
ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺟﺎﻧﺒﺎﺯ ﺷﯿﻤﯿﺎﯾﯽ ﺁﻣﻨﻪ ﻭﻫﺎﺏ ﺯﺍﺩﻩ ﮔﻠﺪﺍﻧﻬﺎﯼ ﺧﺎﻧﻪ ﺍﺵ ﺭﺍ ﺁﺏ ﻣﯽ ﺩﺍﺩ، ﮔﻔﺖ: «ﺍﯾﻦ ﮔﻠﺪﺍﻧﻬﺎ ﻣﺮﺍ ﯾﺎﺩ ﺁﻥ ﭘﻨﺞ ﺷﻬﯿﺪﯼ ﻣﯽ ﺍﻧﺪﺍﺯﺩ ﮐﻪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻋﻤﻠﯿﺎﺕ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺳﻨﮕﺮﯼ ﻣﻨﻔﺠﺮ ﺷﺪﻩ ﭘﯿﺪﺍ ﮐﺮﺩﻡ. ﻫﻤﮕﯽ ﺯﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭﻟﯽ ﻭﻗﺘﯽ ﺑﻪ ﻫﺮﯾﮏ ﺁﺏ ﺗﻌﺎﺭﻑ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻡ، ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﺍﻭﻝ ﺑﻪ ﺩﻭﺳﺘﻢ ﺑﺪﻩ ﺗﺎ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻭﻗﺘﯽ ﻧﻮﺑﺖ ﺑﻪ ﭘﻨﺠﻤﯿﻦ ﻧﻔﺮ ﺭﺳﯿﺪ، ﻫﻤﮕﯽ ﺷﻬﯿﺪ ﺷﺪﻧﺪ؛ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺳﺮﻫﺎﯾﺸﺎﻥ ﺭﻭﯼﺷﺎﻧﻪ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﺑﻮﺩ.» #ﺁﺭﯼ_ﺩﻧﯿﺎ_ﺑﺪﺍﻥ_ﻭ_ﺑﻔﻬﻢ_ﮐﻪ_ﺳﺮﺯﻣﯿﻦ_ﻣﻦ_چه_شیرﺯﻧﺎﻧﯽ_ﺩﺍﺭﺩ
رهبرمعظم انقلاب هیچ آدم عاقلی با فرمول آمریکایی مذاکره نمی کند 